در کتاب “بوف کور پشت گُلی “، داستان ” بوف کور”، بر اساس برداشت مولف، صحنه بندی می شود. مولف اذعان می دارد، مانند سایه ای که “هدایت” توقع دارد، “هر چه را می نویسد، با اشتهای هر چه تمام تر ببلعد و مانند سگ گرسنه ای بو بکشد و از دشواری درک “بوف کور” نومید نشود و نترسد و دوباره بیاید و دوباره جستجو کند، تا موفق شود گل تر و تازه را از روی خاشاک بیرون بکشد و از آزمایشِ در انداخته، موفق بیرون آید”، آن روی پشت گُلی “بوف کور” را، از دل و چشم بوف بیرون می کشد. ایشان مانند نقاشی وسواسی و کج سلیقه، روی حقیقی “بوف کور” را پس از هفتاد سال، پیش چشم مخاطب قرار می دهد و به قولش بر پیش بینی “هدایت”، “می خواهد کسی کاغذ پاره های مرا بخواند، می خواهد هفتاد سال سیاه هم نخواند(ص۴۷،بوف کور،نشرهدایت،۱۳۸۳)”، صحه می گذارد. در دیگر کتاب،”رویای وهمی بوف کور،رویایی سه بعدی است(ناشر مولف،چاپ دوم۱۳۹۳)”، تعبیر حقیقی-حرکتی خود را از روایت “بوف کور”، به جزییات به چاپ رسانده است. در کتاب صحنه های “بوف کور پشت گُلی”، همان تعبیر، قاب به قاب در سه قسمت می آید. اشراف واقع گرایانه وی به حدی است که حتی شب های قبل و حتی دوران کودکی “بوف” را، به تصویر می کشد و در قسمت صفر کتاب، بیان می دارد. ایشان، نه تنها درک حقیقی “بوف کور”، روایتی که مانند شعر فارسی تعبیر دوگانه حقیقی و غیر حقیقی دارد را دشوار می داند، همچنین به رشته تحریر در آوردن چنان اثری را تردستی می شمارد. بی دلیل این عبارت را “وهمی” انتخاب نمی کند تا حس و حال “هدایت” را هنگام نوشتن اثر بی نظیرش بیان بدارد “…اما همه ی این کارها برای این که کسی نبیند چه قدر فکر، چه قدر زحمت و تردستی لازم داشت(ص۳۱،همان)!” همچنین بی دلیل این عبارت را انتخاب نمی کند تا حس و حال خود را هنگام فهم روایت بیان بدارد، “من از ته دل خوشحال بودم(ص۳۷،همان)”، زیرا به خیالش، دشواری درک تعبیر حقیقی-حرکتی “بوف کور”، به حد سختی درک فیلمی رمزآمیز، توسط نابینایی است. با این وجود اذغان می دارد، موفق شده است تا “همه این ها را بفهمد” و “بالاخره نقاشی خود را پهلوی نقاشی کوزه بگذارد(ص۴۳،۱۹،همان)”. جالب است بدانیم که او، از مفهوم بیتی که “صادق هدایت” همواره نقل می کرده، نظری محتمل بر رفتن وی، برداشت و بیان می دارد؛ “می رود تا رونق کارخانه (کارِبوف) کم نشود” تا پس از هفتاد سال روی حقیقی-حرکتی بوف، توسط خواننده آشکار شود، نه از زیر زبان کشیدن نویسنده اثر(هدایت) و دهان لقی دیگران.
کتاب صحنه های “بوف کور پشت گُلی”، برای علاقمندانِ مایل به نوشتن نمایشنامه یا فیلمنامه، از روی پشت گُلی رمان “بوف کور”، پیشنهاد می شود و هر گونه نقل قول با ذکر نام مولف، مجاز است.
rooyawahmy@yahoo.com
