اینگونه بود که برخی ناظران به آنچه در سوئد می گذرد و همزمان در سوئد می پردازند!
به گزارش پیام گو، مجوزی که پلیس سوئد به یک فرد مذموم برای سوزاندن قرآن اعطا کرده است، در ابتدا از نظر قوانین داخلی سوئد اقدامی مشروع به نظر می رسد و توجیه آن این است که سوئد کشوری دموکراتیک است که قانون اساسی آن آزادی بیان را تضمین می کند. و اینکه پلیس مسئولیتی در قبال این رفتار ندارد زیرا نقش نهاد امنیتی حفظ امنیت و اجرای قانون و جلوگیری از نقض آن توسط هر طرف است!
فردی که قرآن را سوزاند یک فرد عادی نبود، همانطور که یکی از رسانه های توییتر خانم د. سعاد القیسی درباره او نوشته است که «یکی از شرکت کنندگان در هجوم سال گذشته به پارلمان عراق بود.
به دور از حدس و گمان و تحلیل، این فرد علیرغم اصالت عراقی اش، اطلاعات موجود در مورد وی حاکی از آن است که او بر اساس دستور کار پشت جنبش خود حرکت می کند، احزاب مرتبط با حلقه هایی که با دولت عمیق ارتباط نزدیک دارند و از طرف احزاب حمایت می شوند. در داخل سازمان های رسمی و کاری که او انجام داد ادامه همان کاری است که راسموس دانمارکی انجام داد. کشورها در نکوهش اقدام شرم آور این شخص، به ملیت یا منشاء وی اشاره نکردند، بلکه دولت سوئد را به دلیل داشتن تابعیت سوئد مقصر دانستند و بنابراین دولت سوئد مسئول این نقض آشکار است. نمادهای مذهبی و توهین به بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان در جهان.
حجم واکنش ها این بار شدید بود، بازتاب سوزاندن قرآن کریم بر سوئد از نظر سیاسی، اقتصادی و شاید امنیتی بسیار منفی باشد.
سوئد از نظر اعتبار، امنیت و آینده روابط خود با جهان اسلام و غیراسلام برای این بحران فاجعه بار ضروری بود، زیرا بسیاری از کشورهای بزرگ غیر اسلامی وجود دارند که این عمل زشت را محکوم کرده و دولت سوئد را مسئول می دانند. به نام دموکراسی اجازه داد و تحت عنوان آزادی بیان نقض مقدسات و نمادهای مذهبی صدها میلیون نفر است و به این ترتیب سوئد دروازه های جهنم را به روی خود گشود و بستن آن مستلزم عذرخواهی است. به این میلیون ها نفر و کشورهایشان و محاکمه کردن این متجاوز به مقدسات و به زندان انداختن او به دلیل آسیب هایی که به بشریت و حتی منافع سوئد وارد کرده است و شاید چنین تجاوزی باعث می شود ترکیه و حتی مجارستان نپذیرند. عضویت سوئد در ناتو به جز فراخوان الازهر الشریف و نهادهای مذهبی جهان مبنی بر تحریم تمامی محصولات سوئدی.
سوالی که پیش میاد:
آیا مقامات رسمی در سوئد وقتی اجازه صدور مجوز برای سوزاندن قرآن کریم را برای این شخص صادر کردند، معیارهای سود و زیان را در نظر گرفتند؟
اگر مسلمانان سوئد برای آتش زدن پرچم همجنس گرایان و همجنس گرایان اجازه می خواستند چه می شد؟ یا آن را تابو و دعوت به نفرت پراکنی، نفی پلورالیسم و «ظلم به اقلیت» می دانید؟؟!! هر چند همجنس گرایی توسط همه ادیان آسمانی حرام بود و آن را نوعی شرارت بزرگ تعریف می کردند و حتی کشورهای غربی برای مدتی عمل همجنس گرایی را به شدت مجازات می کردند!.
آیا طعنه آمیز نیست اگر دعوت به آتش زدن پرچم همجنس گرایان رد شود و در مقابل اجازه آتش زدن قرآن کریم داده شود!
نویسنده: خلیل حسن
انتهای پیام/
